Walliser Sonnenweg, Ausserberg -> Eggerberg

Een prachtige wandeldag in Zwitserland vandaag, zo half oktober. Een prima dag om een wandeltraining te doen, die niet al te lang en al te moeilijk is. We kiezen voor een klein stukje van de Walliser Sonnenweg, tevens onderdeel van de BLS Südrampe wandeling. Vanuit Brig nemen we de trein naar Ausserberg. De conductrice in de trein probeert haar Engels te oefenen met ons, ook al spreken wij Duits tegen haar. Maar wat het woord voor ‘wandelen’ is, daar komt ze even niet op en ze begint zelf een soort wandelmars, terwijl ze op mijn stokken wijst, heel grappig. Ausserberg is een Halt auf Verlangen, dus drukken we op de stopknop van de trein, anders stopt deze hier niet. Het station ligt een beetje buiten het dorp. We klimmen direct omhoog en lopen achter de huizen langs naar het dorpscentrum. De oude dorpskern met de donkere, houten Walliser huizen is nog mooi bewaardgebleven.

Achter de kerk hebben we een mooi uitzicht over het Rhônedal en Visp. Verderop wandelen we Ausserberg uit over een rustige weg die onverhard en smaller wordt. We nemen een kijkje bij de Theresienkapel en vanaf hier wandelen we langs een Suone, een historisch waterkanaal. Deze Suone is slechts een paar kilometer lang. Ze zijn vooral te vinden aan de droge zuidkant van de berghelling en ze worden soms nog steeds gebruikt.

Dan zien we ineens de markering aangeven dat we naar rechts moeten afbuigen. Hier staan we bovenaan een steile afdaling. Ik krijg een plotselinge aanval van hoogtevrees, want het is helemaal weids en open, er zijn geen struiken of bomen vlak naast het pad en daardoor lijkt het net alsof ik zo de diepte in stap. Beter kan ik het niet verklaren!

De berghelling is hier echt heel steil. Toch dalen we hier af en ik ga nog langzamer dan ik al was. Tegenliggers komen omhoog, even een excuus om halt te houden… Vooral het eerste, open stuk vind ik heel eng, maar daarna komen gelukkig weer wat struiken en bomen langs het pad, dat verder helemaal niet zo lastig is. Nu krijg ik ook weer meer oog voor de omgeving en er is genoeg te zien. Veel vlinders, bloemen, een kolibrievlinder, hagedissen. De wolk die al een tijdje boven ons hoofd hangt, regent hier ook uit en een paar minuten lopen we in de regen, terwijl ook de zon schijnt. We dalen flink af en bereiken de hoogte van het treinspoor, bij het Baltschiederviadukt.

Niet lang daarna gaat het wandelpad een paar tunnels in. Er is geen verlichting, wel een handrail. Aan de andere kant passeren we een paar flinke watervallen. Beneden ons ligt het dorpje Baltschieder en nu zijn we al snel in Eggerberg, voor ons alweer het eindpunt van deze wandeldag. Slechts een paar kilometer lopen, maar toch een heel afwisselend stuk, met fraaie uitzichten. In Eggerberg is het even opletten of we op het goede spoor staan te wachten, en bovendien moeten we ook hier de knop indrukken om de trein te laten stoppen. Dat lukt ook en zo reizen we terug naar Brig.