Etappe 26 van het Trans Swiss Trail alweer, we schieten op! Vanwege de rugproblemen doen we deze etappe niet in één keer. Het is begin oktober wanneer we dit stuk wandelen, nog altijd over de Strada Alta, hoog boven de Valle Leventina. De route loopt afwisselend door bos en pittoreske dorpen en blijft deze etappe grotendeels op hoogte.
In Osco, hier mooie pastelkleurige huizen, starten we net onder de 1200 meter hoogte. Bijna het hele stuk tot aan Calpiogna gaat door het bos en is een stiltegebied. Het is heerlijk rustig, we zien nauwelijks andere mensen.
Vlak voor Calpiogna staan we op een weide ineens voor schrikdraad. Er is geen opening, dus we moeten eronderdoor. De boer hier verwacht blijkbaar geen wandelaars meer, of hij denkt ‘zoek het maar uit’, dat kan natuurlijk ook... De koeien laten ons gelukkig met rust. Aan de andere kant duiken we eveneens onder het draad door. Calpiogna is eveneens een pittoresk dorp met een fraaie kerk. De typisch Leventiner huizen met veel graniet en donker hout zijn goed herkenbaar, net als in Figgione en Rossura.
In Rossura nemen we uitgebreid de tijd om de prachtige San Lorenzo kerk te bewonderen, die op een heuvel net buiten het dorp ligt. De kruisweg loopt hier om de kerk heen. Niet alleen de kerk is prachtig, het uitzicht over het dal en de bergen eveneens.
Ook dit stuk tot aan Anzonico loopt afwisselend door bos en fraaie dorpjes als Tengia en Calonico. Bij Calonico staat ook een kerk op een heuveltop, deze is ook vanuit het dal goed zichtbaar.
Het restaurantje na Calonico is helaas gesloten en staat nu te koop. Vanaf hier gaan we het bos weer in en dan volgt er toch nog even een pittige afdaling naar een bergbeekje. Een beetje onverwacht na de makkelijke paden van de rest van de etappe. Ook hier lijkt het alsof het niet het originele pad is en ook de markeringen ontbreken. Van schrik laat ik bijna een van mijn wandelstokken de diepte in vallen. Na de afdaling volgt nog een klim omhoog en na het oversteken van de doorgaande weg klimmen we nog wat verder omhoog. Het laatste stuk door het bos blijven we enigszins op hoogte. We worden beloond met een prachtig uitzicht.
Tussen de huizen van Anzonico door verlaten we de route om hier de bus te pakken naar Lavorgo. Wat een prachtige etappe was dit!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten