Om twee uur reistijd te besparen, rijden we met de auto naar Hoenderloo. Als we door Ede rijden zien we enorm veel politie en horen we steeds zwaailichten. Er blijkt een gijzeling gaande in het centrum. Al snel zijn we Ede uit en parkeren we de auto bij de ingang van Nationaal Park de Hoge Veluwe. We zijn nog vroeg, er is nog bijna niemand. Nu kunnen we alvast onze toegangskaartjes kopen. Het meisje achter het loket begrijpt nog niet helemaal wat we van plan zijn, maar dat geeft niet. Ze raadt ons de witte fietsen aan om het park op tijd weer uit te komen, maar dat is toch niet helemaal onze bedoeling. We lopen in Hoenderloo naar de bushalte. Bus 108 is een paar minuten te laat en we vrezen de overstap te missen, maar gelukkig wachten in Otterlo bij de Rotonde alle bussen netjes op elkaar. Goed geregeld, en daarom kunnen we na een paar minuten teruglopen naar de route. Bij de Zanding pakken we de route van het Trekvogelpad weer op. We wandelen langs een vakantiepark en verderop gaan we Otterlo in, langs de kerk. Op weg naar de andere ingang van het Nationale Park passeren we nog een oorlogsmonumentje. Bij deze ingang is het inmiddels al een stuk drukker geworden en er staat een flinke rij bij de kassa. Nu zijn we blij dat we al kaartjes hebben en we kunnen zo doorlopen.
Het eerste stukje door het park zien we nog best veel andere wandelaars en er zijn ook veel toeristen. We zijn dan ook nog dicht bij het Kröller-Möller museum. We slingeren door het bos, beklimmen een aantal heuvels, waaronder de Franse Berg en proberen wat sporen van dieren te herkennen.
Het is te druk om wild te kunnen zien, maar we zien wel veel sporen van reeën, wilde zwijnen en konijnen. Als de route bij het Park Paviljoen uitkomt, is het wel tijd voor een lunchpauze. We eten onze eigen broodjes op onder een afdakje, want boven ons hoofd hangen dreigende, donkere wolken. Gelukkig blijft het droog.
We besluiten de musea voor een andere dag te bewaren en vervolgen de wandeling. We laten een grote groep wandelaars voor gaan en genieten weer van het bos en de stilte om ons heen. Af en toe hebben we een fraai doorkijkje naar het Otterlose Zand.
Dan bereiken we het water in de buurt van Jachtslot St. Hubertus. Hier maken we een ommetje door het moerasgebied over een vlonderpad, een grappige afwisseling.
Bij het jachtslot is het ook nog best druk. We lopen door, weer het bos in. Hier komen we nog een paar wandelaars tegen, maar de laatste paar kilometers zien we niemand meer. Het is vrij donker vanwege de donkere wolken, maar ook hier zien we helaas geen wilde dieren. Vlak voor het einde van de etappe loopt het pad vrij dicht langs de weg en dat is te horen. Met een kleine omweg om een grasveld heen, lopen we langs de fietsenstalling naar de uitgang. Het is even na 17.00 uur. Officieel loopt de etappe nog een stukje Hoenderloo in, maar wij eindigen hier. Met een druk op de knop openen we het hek en kunnen we teruglopen naar de auto. Net op tijd, want het begint flink te regenen.
